Kızım Duru sezeryanla dünyaya geldi.Ufak tefek aksaklıklar olsada başarılı bir dogumdu.
Fakat sütüm hiç olmadı,belki bir kac damla,o da yeterli olmadı tabii ki…Bunu ilk zamanlar kafama takmış olsamda sonradan bebeğimin saglıgının yerinde olması ve kullandığım mamaların kızımın gelişiminde anne sütünden farklı olmadıgını gormek icimi rahatlatmıştı.
Ama aylar ilerledikçe mamaların kızımı doyurmadigini gördüm ve doktorumuza başvurduk,Duru daha 3 aylikken muhallebilere geçmeye başladık.Tabi dişlerimiz olmadıgı icin direk yutma alışkanlığımız gelişti.
Zaman ilerledikçe kahvaltılarımız,öğle yemeklerimiz ve yediğimiz her öğün bulamac seklinde yada püre seklinde olmaya başladı.Doktorumuz artık taneli seyleri yemeye başlamalı dediğinde bile ben korkumdan buna bir türlü başlayamadim,her denemem kusmuk temizlemekle sonuçlandı.
Gittigimiz heryerde Durudan küçük cocukların çubuk krakerleri,patates kızartmalarını çatır çatır yemeleri sinirimi bozuyordu.Ama biz 1 yasına gelmemize rağmen hala herseyi püre halinde yiyorduk,o zamana kadar yaklaşık 5-6 tane blender eskittim.Artik bu durum büyük bir sorun haline gelmeye başlamıştı.
Doktorumuz artık Durunun benimle cigneyerek yemek yemeyi öğrenemeyecegini ,anaokuluna giderse diğer cocukları görerek ogrenebilecegini söyledi.
Duru 1,5 yaşındaydı açıkcası 3 yasindan once anaokuluna göndermek istemiyordum,oyun Grubu’da olsa cocuklar hastalıktan sapır sapır dökülüyorlardı.
Ve bir sekilde tamamen bana ait olan bu hatayı düzeltmek icin uğraşmaya başladım.İlk önce yiyecekleri ezmeden verdim,kustu,kusunca uzun süre yemek vermedim,heryere ekmek ,kraker gibi yiyecekler koydum,ama inat etti yemedi,bende dayanamayıp püre seklinde yedirdim.Her defasında o kazandı.
Zaman geçiyordu,Duru 2 yasına geldi.Bir ara psikologa bile gitmeyi düşündüm.O kadar ugrastim ki artık pes etmiştim,gittiği yere kadar böyle gidecekti,elbet bir gün yiyecekti.
Sonra bir aksam Durunun çorbasının içindeki ekmekleri çiğnemeye başladığını gördüm,ama tesadüftur dedim.Ertesi gün makarnayı püre yapmadan verdim ve Duru çiğniyordu,o gün hayatımın en mutlu günüydü neredeyse ağlayacaktim.İlerleyen günlerde herseyi yemeye başladı ve sorunumuz geçte olsa çözüldü.
2 yil boyunca denemedigim hiçbir yöntem kalmamasına rağmen kızımın bu yöntemlerle değil,kendini hazır hissettiği zaman püre gıdalardan kurtulmuş olması Umarım sizede yol gösterir.Cocuğunuzu zorlamayın,etrafta konuşulan saçma sapan seylere de inanmayın,onu özgür bırakın,O kendini hazır hissettiği zaman mutlaka çiğneyerek yiyecektir…
Fikirik 